Retinitis pigmentosa تحقیقات پروب نقش آنزیم DHDDS در این بیماری ژنتیکی

تصویر: استیو Pittler از دانشگاه آلاباما در بیرمنگام مشاهده بیشتر اعتبار: UAB BIRMINGHAM, علا. - محققا

توسط MOHAMADREZASITE در 23 خرداد 1399
IMAGE

تصویر: استیو Pittler از دانشگاه آلاباما در بیرمنگام مشاهده بیشتر

اعتبار: UAB

BIRMINGHAM, علا. - محققان که ساخته دست کشیدن ماوس-مدل اختلال ژنتیکی retinitis pigmentosa 59 یا RP59 انتظار می رود برای دیدن شبکیه ماکولا و نازک شدن شبکیه. به عنوان گزارش در مجله سلول هایآنها با کمال تعجب دریافتند هیچ کدام به سوال تلفنی پذیرفته شده-هر چند هرگز ثابت -- مکانیزم برای RP59.

"یافته های ما را به سوال زمان مفهوم است که RP59 است که عضو یک گروه بزرگ و متنوع کلاس از بیماری های شناخته شده به عنوان 'مادرزادی اختلالات گلیکاسیون,'" گفت: استیون Pittler, Ph. D., استاد و مدیر دانشگاه آلاباما در بیرمنگام دانشکده بینایی سنجی و چشم انداز علم علم چشم انداز مرکز تحقیقات. "در حالی که در اصل این امر می تواند معقول و منطقی به نظر RP59 به عنوان یک اختلال مادرزادی از گلیکاسیون با توجه به ارتباط جهش در DHDDS آنزیم مورد نیاز برای گلیکاسیون وجود ندارد و شواهد مستقیم برای نشان دادن یک گلیکاسیون نقص در شبکیه انسان بیماری یا در هر مدل حیوانی RP59 تولید شده تا به امروز است."

این به این معنی مکانیسم DHDDS وابسته به شبکیه ماکولا در انسان RP59 بیماران ناشناخته مانده و به نظر می رسد پیچیده تر از فقط یک DHDDS از دست دادن عملکرد.

Retinitis pigmentosa گروهی از اختلالات ژنتیکی نادر مؤثر حساس به نور شبکیه بافت در پشت چشم است. بیماران در اولین بار متوجه شب کوری و از دست دادن دید محیطی و بیماری می تواند پیشرفت به از دست دادن بینایی و حقوقی کوری. RP59 است تغییرات در ژن برای DHDDS یکی از 50 ژن است که می تواند منجر به RP. RP59 است که در یکی در 100 اشکنازی یهودیان و یکی در 2,009 مردم در سراسر جهان است.

در RP59 های لیزین است که 42nd اسید آمینه DHDDS آنزیم است که به تغییر یک اسید گلوتامیک یک تغییر شناخته شده به عنوان یک K42E نقطه جهش. بنابراین Pittler و همکاران در UAB و دانشگاه ایالتی نیویورک در بوفالو و یا SUNY-بوفالو بررسی شبکیه موش که ساخته شد هموزيگوت برای DHDDS K42E جهش.

با استفاده از دامنه طیفی-توموگرافی انسجام نوری آنها هیچ شواهدی از انحطاط شبکیه و حتی تا یک سال از سن است. نیز وجود دارد هیچ شواهدی از خطر بیافتد پروتئین N-گلیکاسیون معنی معنی داری وجود نداشت DHDDS کاهش عملکرد در K42E موش. Opsin یک پروتئین در photoreceptor سلول های درگیر در بینایی است که اغلب mislocalized زمانی که photoreceptor سلول های منحط; اما K42E موش ها نشان داد هیچ تغییری در opsin محلی سازی.

آنچه محققان را پیدا گسترده بود gliosis در شبکیه از موش جهش بود که در یک الگوی شعاعی در طول درونی شبکیه لایه بیرونی plexiform لایه شبکیه چشم. نیز وجود دارد شدید gliosis در vitreoretinal رابط. Gliosis است یک تغییر در سلول های گلیال سیستم عصبی مرکزی و اغلب در پاسخ به آسیب است. در شبکیه چشم را تحت تاثیر قرار گلیال M?ller سلول های که واکنشی gliosis می تواند اثرات مضر روی چشم است.

"این نتایج نشان می دهد عظیم gliotic فعال سازی" Pittler گفت: "که قابل توجه است با توجه به عدم آشکار شبکیه ماکولا و یا از دست دادن سلول های عصبی شبکیه."

###

مطالعه "عدم آشکار شبکیه ماکولا در K42E Dhdds حذفی در مدل موش RP59" است منتشر شده در سلول های. نویسندگان با Pittler هستند Sriganesh Ramachandra رائو و Steven J. Fliesler, SUNY-بوفالو; و Pravallika کتلا و مای N. Nguyen, UAB گروه بینایی سنجی و چشم انداز علم است.

پشتیبانی آمد از موسسه ملی بهداشت و درمان کمک های مالی EY029341 و P30 003039; مبارزه برای چشم تابستان دانشجو فلوشیپ حرفه ای-استارت اعطای تحقیق از شوالیه زائر بیت المقدس چشم بنیاد UAB چشم انداز علم مرکز تحقیقات و امور جانبازان غربی نیویورک سیستم بهداشت و درمان.

Pittler و همکاران نیز منتشر شده دو همدم مقالات که بیشتر پروب نقش DHDDS در RP.

اولین مطالعه "انتخابی فرسایش از dehydrodolichol دی فسفات سنتاز در موش اپیتلیوم رنگدانه دار شبکيه باعث RPE آتروفی و شبکیه انحطاط" منتشر شده است در سلول های. آن نشان داد که اپیتلیوم رنگدانه دار شبکيه خاص حذف ژن DHDDS در موش القا ساختاری و عملکردی کسری در اپیتلیوم رنگدانه دار شبکيه و گیرنده. این نشان می دهد که اپیتلیوم رنگدانه دار شبکيه آسيب ممکن است یک عامل مهم به شبکیه ماکولا مشاهده شده در انسان با RP59 جهش.

محققان در UAB و SUNY-بوفالو این مطالعه را انجام دادم.

دوم مطالعه "شبکیه ماکولا ناشی از میله خاص Dhdds فرسایش رخ می دهد بدون همزمان مهار پروتئین N-گلیکاسیون" است منتشر شده در IScience. آن را مورد بررسی قرار میله photoreceptor خاص فرسایش از ژن DHDDS. محققان دریافتند که موش شبکیه خفيف شبکیه اختلال در چهار هفته پس از تولد به دنبال سریع photoreceptor انحطاط و از دست رفتن تقریبا کامل از میله و مخروط شش هفته پس از تولد. میله و مخروط ها به گیرنده های شبکیه چشم. شبکیه پروتئین از جمله opsin هنوز هم نشان داد N-گلیکاسیون که دوباره چالش های معمولی مکانیکی مشاهده RP59 به عنوان یک اختلال مادرزادی از گلیکاسیون.

محققان در UAB, SUNY-بوفالو و آکادمی علوم لهستانی این مطالعه را انجام دادم.

سلب مسئولیت: AAAS و EurekAlert! مسئول صحت اخبار منتشر شده به EurekAlert! با کمک موسسات و یا برای استفاده از هر گونه اطلاعات از طریق EurekAlert سیستم.



tinyurlis.gdclck.ruulvis.netshrtco.de
آخرین مطالب
مقالات مشابه
نظرات کاربرن